Shaykh Sidi Jamal

Shaykh Sidi Jamal Eddine is geboren in 1942 in Madagh, een klein dorp in de buurt van de stad Berkane, gelegen in het oosten van het Sharif Koninkrijk Marokko. Hij groeide op in het hart van de Zawiya, gezegend door zijn voorouders, de Zawiya Qadiriya Boudchichiya, waar hij baadde in de lichten van het Pad, achtereenvolgens geleid door uitzonderlijke mannen: Sidi Boumedienne, Sidi Al Abbas en Sidi Hamza, moge Allah hen allen zegenen. In hun gezelschap verwierf hij de subtiele en fijne kennis van de spirituele inwijding. Sidi Al Abbas, zijn grootvader en gids, toonde hem grote liefde en koos hem uit om hem te dienen. Hij was het die als vrouw Lalla Fatiha koos voor Sidi Jamal een vrouw gezegend door God, afstammeling van de Profeet (vzm), moeder van zijn zonen en een voorbeeld van toewijding door haar dienstbaarheid aan het volk van de leerschool.

In de zawiya in Madagh leerde Sidi Jamal Eddine de Heilige Koran kennen en kreeg hij onderwijs in de fundamentele islamitische wetenschappen. Hij begon daarna met een algemeen tweetalig onderwijs in het Arabisch en Frans, samen met een religieus onderwijs. Op de middelbare school Moulay Idriss in Fez, profiteerde hij van leraren waaronder Faqih Idriss Ibn El Mahi El Idrissi en man van de letters, Sidi Mohammed Belkhiat. In de faculteit Sharia van Fez leerde hij de wetenschap van de verplichte handelingen ('Ilm al fara'id) bij de grote geleerde Sidi Al Ghazi Al Houssayni. Hij leerde evenzeer jurisprudentie (fiqh) als vergelijkende jurisprudentie (fiqh mouqaran) met de grote geleerde Sidi Abdelkrim El Daoudi. In 1995 voltooide hij het Diploma van Hogere Studies in Islamitische Wetenschappen aan het grootste Marokkaanse Instituut gewijd aan de Profetische Traditie (Dar El Hadith El Hassania), waarbij hij een studie presenteerde over het manuscript van het boek Abu Salem El Ayachi (Irchad almountassib ila fahmi ma'ounati almouktassib wa boughyati attagiri almouhtassib). Later in 2001 behaalde hij aan hetzelfde Instituut een doctoraat met als titel: "Het Instituut van de Zawiya in Marokko: tussen traditie en moderniteit". In dit werk verdedigde Sidi Jamal Eddine de rol van deze organisatie die centraal staat in de organisatie van de Marokkaanse samenleving als een instelling in het centrum van de vernieuwing, die zich voorbereidt op de uitdagingen van vandaag en op de bredere verspreiding ervan.

Shaykh Sidi Jamal Ediine, moge Allah hem zegenen en hem bijstaan, is altijd al een man van onderwijs geweest die van kennis houdt en gehecht aan de overdracht ervan, in overeenstemming met de profetische traditie die zei: ” de beste van jullie is degene die, na het leren van de Koran, het aan anderen leert”. Gedurende vele jaren heeft hij veel tijd besteed aan de inspectie van de Koranscholen in de provincie Berkane en degenen die verantwoordelijk zijn voor deze scholen hebben geprofiteerd van zijn advies en zijn oriëntatie.

De Shaykh Sidi Jamal al Qadiri al Boutchichi wordt momenteel in Marokko, en in veel landen over de hele wereld waar zijn leerlingen te vinden zijn, beschouwd als een "Levende Meester", de authentieke vertegenwoordiger van een levende traditie van het soefisme, leerschool van de innerlijke realisatie in de Islam. In de hele (moslim)wereld, zijn er veel Soefi-broederschappen, die de naam dragen van één van hun oprichters, zoals de Shadhiliyya, de Tijaniyya, de Naqshbandiyya, de Qadiriyya, enz

Deze laatste is vernoemd naar Shaykh Mulay Abd al Qadir al Jilani (470H-559H/1077-1166), een van de meest populaire Soefi heilige in de Islam, wiens heiligdom zich in Bagdad bevindt, waar hij vele jaren lesgaf in zowel esoterische als exoterische wetenschappen.

De Shaykh Sidi Jamal al Qâdiri al Boutchichi is een bloedverwant. In dit opzicht gaat de genealogie van de al Qadiri-familie terug naar de profeet Mohammed (Vrede met hem zijn) door middel van zijn kleinzoon Hassan. Afgezien van dit erfgoed, dat zeker zeer belangrijk is, maar die betrekking heeft op vele families over de hele wereld, die geen pedagogische rol hebben , is het belangrijkste erfgoed hier van spirituele aard.

In het soefisme wordt een "levende Shaykh" beschouwd als een "Mohammedaanse erfgenaam" voor zover hij het spirituele geheim (zo genoemd omdat geen enkele term in het Nederlands dit kan beschrijven) van de Profeet (VZM) heeft geërfd en dat hij zelf "geautoriseerd" is door enerzijds een transparante en Goddelijke bron en anderzijds door zijn eigen gids die de waarheid en authenticiteit van een dergelijke benaming bevestigt. Zoals we in het soefisme zeggen, is het een "hart op hart" overdracht.

Om op deze manier te worden geauthenticeerd, moet elke Tariqa, of Soefi "leerschool", deel uitmaken van een ononderbroken keten van spirituele meesters, die elk de erfgenaam zijn van dit geheim, helemaal tot aan de Profeet van de Islam (vzm). Het geheim is niets anders dan dat van de ultieme en Goddelijke betekenis van het ” zijn”. Het ontdekken, of naderen, is het doel van het hele bestaan.

De Shaykh Sidi Jamal al Qadiri al Boutchichi was de leerling van zijn grootvader, Sidi al Hajj al Abbas al Qadiri al Boutchichi, daarna van zijn vader, Sidi Hamza al Qadiri al Boutchichi. Beiden waren leerlingen van de shaykh Sidi Abou Madienne al Qadiri die het "Geheim" kon verwerven na jarenlang de leerling te zijn geweest van verschillende Soefi shaykhs, in het bijzonder Sidi Ben Ariane, die tot een Tariqa Tijaniyya behoorde en die zijn heiligheid en spirituele kennis zo goed kon verbergen dat hij behoorde tot de categorie van heiligen die “Malamati” (mensen die de schuld krijgen omdat ze zich zo gedragen dat ze een nadelige blik krijgen) worden genoemd.

De andere shaykh die een beslissende rol heeft gespeeld in de vorming van Sidi Abou Madienne is Sidi Ahmed Lahlou, een leerling van de shaykh van de Tariqa Shadhiliyya, Sidi Mouhammed ben Ali.

Deze spirituele erfenissen convergeren bij shaykh Sidi Jamal al Qadiri al Boutchichi samen met die van zijn overgrootvader Sidi al Moukhtar al Boutchichi, een grote heilige over heel het Oosten van Marokko, bekend om zijn wonderen en wijsheid binnen alle Beni Snassen stammen, en die een emblematische figuur werd voor het verzet tegen de koloniale invasie.

Binnen de Soefi-terminologie wordt het pad van het “ geheim” (Sirr) onderscheiden van het pad “Tabarrouk”(zegening). Het laatste wordt vertegenwoordiger door een vertegenwoordiger die geen toestemming heeft tot spirituele onderwijs maar die het onderwijs verderzet van zijn voorgangers. Het is het pad van de “Sirr” (spiritueel geheim) dat Sidi Jamal al Qadiri al Boutchichi vandaag leidt.

Shaykh Sidi Jamal al Qadiri al Boutchichi heeft meerdere zonen waaronder Dr Moulay Mounir El Kadiri die de verantwoordelijke is in Europa.